Op het Internet (Pubmed) is een berg artikelen te vinden over “fluorose”. De meeste houden zich alleen bezig met het fluorprobleem rond het gebit. Er zijn er echter ook die op skeletfluorose, de zo vaak voorkomende aandoening in het revalidatiecentrum in Monduli, ingaan. Een paar opvallende zaken die ik tegenkwam:

De meeste artikelen zijn uit India waar fluorose een groot probleem blijkt te zijn.
Fluor wordt zeer waarschijnlijk giftig voor het bot als er tevens een calcium tekort is.

Bij een calciumtekort bij kleine kinderen kan fluoride al bij iets verhoogde opname botafwijkingen geven ( artikel Teotia 1998 is interessant). Misschien moeten ze in Tanzania alleen maar melk drinken en het fluor accepteren. Ik vraag me af of Masaaikinderen die veel melk drinken net zoveel last hebben van het hoge fluorgehalte in het bronwater als niet-Masaaikinderen. Dat is volgens mijn bevindingen nog niet onderzocht.

Fluoride leidt volgens een onderzoek uit 2001 tot secundaire hyperparathyreoidie (te snelle werking van bijschildklieren) dat botafbraak veroorzaakt. Volgens een aantal onderzoeken is dan het calcium in het bloed echter normaal. Maar volgens een ander artikel geeft de hyperparathyreoidie weer een verlaagd calcium waardoor botafbraak ontstaat.

Fluorosis blijkt afhankelijk van leeftijd, sekse (mannen zijn er gevoeliger voor), nierfunctie en calciuminname. Bij fluorosis is er zeer waarschijnlijk een zogenaamde “high bone turnover” onafhankelijk van andere variabelen.

Het meten van fluorgehalte in het bloed lijkt niet zinvol.
Misschien heeft hoogte (bergen) iets te maken met de ernst van fluorose.
Over relatie met magnesium heb ik (nog)niets gevonden.

Al met al moet er nog veel onderzoek gedaan worden om de werkelijke oorzaak van de “kromme benen” te achterhalen. En dat zal niet meevallen…

Jos van Bemmel (2004)

Links:
Pubmed over Skeletfluorose
Pubmed artikel Teotia 1998