Drie keer per jaar vliegen artsen van Njokuti naar Tanzania en Oeganda om kinderen met een lichamelijke handicap te onderzoeken en indien mogelijk te opereren. Een groot deel van de reiskosten betalen zij zelf, uit pure betrokkenheid en omdat zij hun kennis en kunde graag in willen zetten voor kinderen in een land waar medische hulp niet vanzelfsprekend is.

Het aantal artsen dat zich vrijwillig in zet breidt zich geleidelijk uit. Waar het ooit begon met een arts (Harry de Vries) bezoeken nu zeven artsen drie keer per jaar Tanzania en Oeganda. Het enthousiasme van de ervaren Njokuti artsen straalt over op collega’s die er nog nooit geweest zijn. Stichting Njokuti is blij met deze uitbreiding want meer artsen betekent ook meer bezoeken en dus ook meer kinderen die ervan kunnen profiteren.

Omdat het er in een ziekenhuis in Afrika heel anders aan toe gaat dan in Nederland vinden we het belangrijk dat de artsen van Njokuti van elkaar leren. Daarom gaan de artsen meestal met z’n tweeën op reis. Een nieuwe Njokuti arts wordt uitgebreid ingewerkt door een ervaren tropenganger. Door samen te opereren raakt een arts al snel vertrouwd met de gewoontes in het ziekenhuis, met de taal en de culturele verschillen. Indrukken kunnen besproken worden en vragen beantwoord.

Daarnaast organiseren we twee keer per jaar een cultureel café bij iemand thuis. Het doel van het cultureel cafe is om ervaringen uit te wisselen, stil te staan bij de culturele verschillen en te reflecteren op onze eigen werkwijze en gevoelens. Soms komen artsen in een moeilijke situatie terecht. Sommige patientjes kunnen niet meer geholpen worden omdat hulp te laat kwam. Soms overlijdt een kind nog voor de operatie heeft plaats gevonden. Soms rest er niets anders dan een amputatie terwijl de ouders nog zo hoopten op volledig herstel. De teleurstelling en het verdriet van het kind en de ouders creëert ook bij de arts een gevoel van machteloosheid. Hoe ga je hiermee om? Wat doe je als de ene arts nog wel zou willen opereren en de ander het een te groot risico vindt?

Bij al dit soort vragen staan we stil tijdens het cultureel café. Het is een moment van uitwisseling, van afstemming, reflectie en verdieping waar Stichting Njokuti en de artsen die op bezoek gaan veel waarde aan hechten.